Ενάμιση μόλις μήνα μετά τις τελευταίες εκλογές, ο ελληνικός λαός βιώνει με τον χειρότερο τρόπο τα απότοκα των άστοχων επιλογών του εκλογικού σώματος. Ο φυσικός κορμός της χώρας καίγεται στον θυσιαστικό βωμό των μεγάλων συμφερόντων και του κλιματικού αφηγήματος, το οποίο υπηρετεί πιστά η Νέα Δημοκρατία, ήδη από τις αρχές της προηγούμενης κυβερνητικής της θητείας.
Γι’ αυτό, άλλωστε, δεν προέβη σε καμιάν ενέργεια προκειμένου να θωρακίσει τον τόπο απέναντι στη μόνιμη απειλή των δασικών πυρκαγιών. Απεναντίας, με αξιοζήλευτη μεθοδικότητα και συνέπεια, φρόντισε να δημιουργήσει ένα νομικό και επιχειρησιακό πλαίσιο απολύτως ευνοϊκό προς την εξυπηρέτηση των αντεθνικών στόχων που βρίσκονται στο επίκεντρο της όποιας πολιτικής της.
Η ανυπαρξία προληπτικών μέτρων, σύγχρονου αντιπυρικού εξοπλισμού και επαρκούς στελέχωσης των Πυροσβεστικών Σωμάτων, αλλά και η καθόλα ύποπτη άρνηση αναζήτησης ή αποδοχής ουσιαστικής βοήθειας από το εξωτερικό, μαρτυρούν μια μεθόδευση που επιχειρείται να ξεπλυθεί εντέχνως στο βολικό πλυντήριο της Κλιματικής Κρίσης.
Έτσι, ο καταστροφικότερος πρωθυπουργός των τελευταίων δεκαετιών και η εθνικά επιζήμια κυβερνητική κουστωδία του μπορούν ανέτως να καυχώνται ότι «βαίνει καλώς» το μεγαλεπήβολο σχέδιο μετατροπής της Ελλάδας σε «μπαταρία της νοτιοανατολικής Ευρώπης» και σε παράδεισο ενεργειακών και τουριστικών επενδύσεων. Τρανή απόδειξη, το γεγονός ότι, από το 2019 μέχρι σήμερα, έγινε στάχτη το ήμισυ σχεδόν της δασικής έκτασης που είχε καεί κατά την διάρκεια ολόκληρης της προηγούμενης δεκαετίας.
Μένει να δούμε το τελικό ποσοστό «αξιοποίησης» αυτής της καμένης γης από τους επενδυτές ανεμογεννητριών και πολυτελών τουριστικών συγκροτημάτων. Μένει, επίσης, να διαπιστώσουμε το πραγματικό μέγεθος των τραγικών συνεπειών αυτής της εθνικής καταστροφής στο πορτοφόλι και, προπάντων, στην υγεία όλων των Ελλήνων.
Ως πολιτικός φορέας που προασπίζεται τα σύνολα συμφέροντα του έθνους, η ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ αντιστέκεται σθεναρά στις κυβερνητικές μεθοδεύσεις, καταγγέλλει την ανθελληνική δράση του πρωθυπουργού και του δήθεν επιτελικού κράτους, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου που ελλοχεύει στην απουσία ουσιαστικού αντιπολιτευτικού λόγου, και καλεί, τέλος, τον ελληνικό λαό να επανεξετάσει την πολιτική του φιλοσοφία και τις επιλογές του.
0 Σχόλια